-
1 usta
-; plmouth (sg)oddychanie usta-usta — mouth-to-mouth resuscitation, the kiss of life (BRIT)
być przekazywanym z ust do ust — (przen) to pass by word of mouth
* * *pl.mouth, lips; oddychanie usta-usta mouth-to-mouth resuscitation; z ust do ust from mouth to mouth; być na ustach wszystkich be on everyone's tongue l. lips; nabrać wody w usta shut up like a clam; nie brać czegoś do ust not touch sth; nie mieć co do ust włożyć have an empty cupboard; nic nie miał w ustach od dwóch dni he hasn't tasted food for two days, he hasn't eaten for two days; nie mieć do kogo ust otworzyć have nobody to talk to; odejmować komuś chleb od ust take the bread out of sb's mouth; odejmować sobie od ust crimp and save; z ust mi to wyjąłeś you took the words (right) out of my mouth; zamknąć komuś usta stop l. button l. shut sb's mouth; nie puszczać pary z ust (o czymś) breath not a word (of sth), keep mum (of sth); nie schodzić ludziom z ust be on everyone's tongue l. lips; spijać słowa z czyichś ust hang on sb's lips; usta jej się nie zamykają she talks her head off; mówić z pełnymi ustami talk with one's mouth full; pocałować kogoś w usta kiss sb on the mouth l. lips; zaschło mi w ustach my mouth is dry; rozpływać się w ustach melt in one's mouth; z rozdziawionymi ustami (open-)mouthed, agape; wykrzywiać usta grimace, curl one's lips; pomadka do ust lipstick; błyszczyk do ust lip gloss; płyn do płukania ust mouthwash.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > usta
-
2 wykrzywiać
wykrzywiać się sich verbiegen; osoba ein verkniffenes Gesicht machen, den Mund verziehen -
3 wykrzywiać
wykrzywiać [vɨkʃɨvjaʨ̑], wykrzywić [vɨkʃɨviʨ̑]I. vtverziehen, verzerrengniew wykrzywił mu twarz der Ärger verzerrte ihm das GesichtII. vr( wygiąć się) but: sich +akk schief laufen, gwoździe: sich +akk verbiegen, sich +akk krümmen( zrobić grymas) twarz, usta: sich +akk verziehen, człowiek: sich +akk krümmen -
4 wykrzywić
wykrzywiać się sich verbiegen; osoba ein verkniffenes Gesicht machen, den Mund verziehen -
5 wykrzyw|ić
pf — wykrzyw|iać impf Ⅰ vt 1. (skrzywić) to twist [obcasy, gwóźdź]- wykrzywił usta w nieszczerym uśmiechu he twisted his lips into an insincere smile- gniew/ból wykrzywił mu twarz anger/pain twisted his face2. książk., przen. (zniekształcić) to distort [sens, obraz] Ⅱ wykrzywić się — wykrzywiać się 1. (wygiąć się) [słup] to bend; [dłonie, palce] to gnarl; [drewniana półka] to warp; [obcasy] to be twisted 2. (zrobić grymas) [twarz] to be twisted a. contortedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykrzyw|ić
См. также в других словарях:
wykrzywiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykrzywiaćam, wykrzywiaća, wykrzywiaćają, wykrzywiaćany {{/stl 8}}– wykrzywić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykrzywiaćwi, wykrzywiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykrzywiać — Wykrzywić usta, wargi itp. w podkówkę, w podkowę zob. podkówka … Słownik frazeologiczny
wykrzywić — dk VIa, wykrzywićwię, wykrzywićwisz, wykrzywićkrzyw, wykrzywićwił, wykrzywićwiony wykrzywiać ndk I, wykrzywićam, wykrzywićasz, wykrzywićają, wykrzywićaj, wykrzywićał, wykrzywićany «uczynić, zrobić coś krzywym; skrzywić, wygiąć, wypaczyć,… … Słownik języka polskiego
krzywić — ndk VIa, krzywićwię, krzywićwisz, krzyw, krzywićwił, krzywićwiony «czynić coś krzywym, wyginać, wypaczać, wykrzywiać» Krzywić gwóźdź przy wbijaniu. ◊ Krzywić usta, twarz itp. «robić grymasy (pod wpływem bólu, gniewu itp.), krzywić się» krzywić… … Słownik języka polskiego
krzywić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, krzywićwię, krzywićwi, krzywićwiony {{/stl 8}}– skrzywić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, że coś staje się krzywe; wykrzywiać, wyginać, wypaczać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzywić palce.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
